Om ons allen een hart onder de riem te steken, herinnert eerstejaarsstudent Renske Kleefstra ons aan alle positieve veranderingen van deze vreemde tijd. We beseffen ons wat belangrijk is, en wat we misschien wel kunnen missen. En onze gedigitaliseerde wereld, waarin ergens anders met een internetverbinding al snel dichtbij is, laat zich meer dan ooit tevoren van haar goede kant zien.

Elk nadeel heb zijn voordeel

Zit je dan, in je isoleercel. Netflix uitgespeeld, de koelkast is leeg en alles blinkt van al dat boenen. Het nieuws is geen leedvermaak meer, want het leed is te dichtbij. Zelfs vervelen mag je niet samen doen. Facetimen is dan toch niet hetzelfde als in het echie. Dan maar keihard de studiebol uithangen? Of als een beest gaan trainen voor je summerbody? Ook dat heeft nog niet veel zin in deze onzekere tijden. Maar zoals de titel luidt en hoe een gekke oude man het ooit op zijn Cruijffiaans zei: “Elk nadeel heb zijn voordeel.”

Nu veel landen op slot zijn en iedereen thuis zit, vliegen er minder vliegtuigen door de lucht en zijn er minder auto’s op de weg. De bijna volledig geglobaliseerde samenleving staat stil en iedereen kruipt terug in z’n schulp. Een roadtrip naar Zuid-Frankrijk, of even heen en weer naar Barcelona zit er niet meer in. Door deze drastische verandering in ons gedrag beginnen kleine stukjes van het milieu op te klaren. Een paar mooie voorbeelden kwamen al voorbij in het nieuws. In Venetië zijn sinds de lockdown de kanalen helderblauw gekleurd en begint het weer te krioelen van de vissen. Twee weken lockdown in India deed de smog zijn gordijnen openen en presenteerde de Himalaya. Ook de lucht in China en een aantal andere landen is opgeklaard, doordat er minder wordt uitgestoten.

Ik moet bekennen dat zo’n lockdown in mijn nuchtere oren wel heftig klinkt. Het stukje vrijheid van naar buiten gaan geef ik niet zo graag op. Daarom vind ik dat ‘social distancing’, of de ‘intelligente lockdown’, nog niet zo gek bedacht door de leiders van ons kikkerlandje. Met ‘we moeten dit met zijn allen doen’ (aldus minister-president Rutte), doet de overheid een beroep op de Nederlandse solidariteit. Een paar schopjes onder de bips was naast een persconferentie nodig, maar uiteindelijk zijn de straten leeg en velen houden zich aan de anderhalve meter afstand. Waarom risico lopen? We zitten immers allemaal in hetzelfde schuitje.

Tijdens een rondje hardlopen heb ik in verhouding nog nooit zo vaak buiten adem een ‘hoi’ eruit moeten persen of een klein glimlachje teweeg moeten brengen, wanneer een zeldzame tegenligger en ik keurig met een grote boog om elkaar heen bewegen. Een soort instemmende begroeting van: we houden 1,5 meter afstand. Een vriendelijke vibe hangt in de lucht. ‘Dat doen we toch maar ff met zijn allen’ is het motto.

Het blijkt weer dat de mens lief kan zijn wanneer al de liefdadigheidsinitiatieven in het nieuws komen. Een boodschapje doen voor oma, met zijn allen klappen op onze balkonnetjes voor het zorgpersoneel, bestellen bij je favoriete restaurant om de horeca te steunen, enzovoort. We zorgen voor elkaar. Toch fijn om te weten dat in tijden van crisis er mensen voor je klaar staan.

Dat social distancing is voor de meesten onder ons een naar begrip. Aan de andere kant kan het juist ook bepaalde inzichten geven. Nu alle mogelijkheden van sociaal contact buiten je huishouden is weggenomen, kom je er toch sneller achter wat en wie nou echt belangrijk voor je is. Een gevalletje you don’t know what you got till it’s gone. Net nu het niet meer kan, bedenk je je met wie je graag nog een borreltje had willen doen. Wie je echt graag wilt zien.

Het allerleukste vind ik nog dat mensen creatief worden. Talloze challenges komen voorbij op de sociale media. Ik heb inmiddels zwevend en op de kop buikspieroefeningen gedaan, hooggehouden met een wc-rol, een filmpje gemaakt vol met effecten en me vervolgens kapotgelachen om alle grappige filmpjes die ermee online komen. Je kan het ook zo bekijken: nu je thuiszit en alles wat je in het leven doet niet meer belangrijk is, kom je écht tot jezelf.

Dat het helemaal niet zo erg is als het had kunnen zijn, komt vooral doordat de samenleving zo gedigitaliseerd is. Dankzij online mogelijkheden konden veel tentamens en colleges gewoon doorgaan. Anders was het volgende studiejaar heel pittig geworden. Daarnaast kun je gewoon lekker videobellen met je vrienden of je oma.

Het zijn dan wel barre tijden, maar elk nadeel heb zijn voordeel!

We moeten nog maar eventjes! Hou vol hè! 

Renske Kleefstra