Onze eindredacteur Bauke van der Kooij toont ons het nieuwe perspectief dat de coronacrisis ons biedt op de moderne wereld, waarin alles te leren en te kennen valt als je het maar opzoekt. Hij neemt ons mee naar de klassieke sociologen, naar de weemoed van Max Webers “Onttovering van de wereld”. Als je alles van anderen kan leren, wat is er dan nog om zelf te ontdekken?

Magie

‘Bobby’s got a phone now, nothing left to find out.’ Zo begint het nummer These American Blues van Levi Parham. Nu ben ik, in tegenstelling tot een groot deel van de hoogopgeleide bevolking in- en om Groningen, totaal geen (zelfbenoemde) muziekkenner. Ik durf zelf te beweren dat ik vrij weinig van muziek weet.

Een goede, scherpe opmerking maken over een nummer zit er voor mij dan ook niet in. Het scheelt dat Levi Parham in één van zijn liveoptredens zelf een beetje uitleg geeft bij het nummer. These American Blues gaat over de wereld waarin alles op te zoeken valt, en je zelf niks meer hoeft uit te vinden. Kapotte fiets? Even op Youtube kijken hoe je dat repareert. Op zoek naar eten? Even op Google kijken welk restaurant de beste reviews krijgen. En dat is jammer.

Max Weber zal zo’n honderd jaar geleden nooit hebben stilgestaan bij de toekomst waarin Youtube en Google altijd (letterlijk) binnen handbereik zijn, maar zijn theorie wat betreft de ‘onttovering van de wereld’ is nog steeds relevant. Juíst nu, zou ik wel willen zeggen. Met deze onttovering doelt hij op de opkomst van de technologie ten koste van de magie. Natuurlijk is deze technologie onmisbaar, en biedt technologie in veel situaties de uitkomst op al je problemen. Maar met deze onttovering gaat ook een stukje magie verloren: de voldoening die je voelt bij het zonder hulp repareren van je fiets, of de gezelligheid van het verborgen café waar je nooit was gekomen als je naar het café met de beste reviews was gaan. Dat Parham zich duidelijk ook stoort aan de onttovering blijkt wel uit de zin ‘they call it a dream but I can’t see how’.

Nu kunnen en mogen we momenteel weinig. Het tempo van het leven ligt voor velen wat lager dan normaal. Daarom kunnen we het ons opeens veroorloven om bij sommige dingen net wat langer stil te staan dan normaal. In plaats van dingen zo snel en efficiënt mogelijk af te ronden, is het goed om eens wat te doen wat een lange periode van aandacht vraagt, maar uiteindelijk, bij het voltooien, veel voldoening zal geven. 

Misschien dat ik in deze tijd dan zo veel muziek kan luisteren dat ik eindelijk een muziekkenner wordt. Hopelijk niet.

Bauke van der Kooij