Normaliter zien studenten de docenten alleen op de faculteit en wellicht zo nu en dan een keer in de supermarkt. Maar door het digitale onderwijs is alles anders: de ene docent zit tijdens videocolleges voor een goedgevulde boekenkast, de andere voor een witte muur. Hoe ervaren docenten deze vorm van werken en lesgeven zelf eigenlijk? In Bureau (…) vragen wij wekelijks een andere docent naar hun ervaring en een quarantainetip. Vandaag: Bureau (René) Veenstra.

Bureau Veenstra

Dankzij de coronacrisis lukt het ons als gezin veel beter om een vast ritme aan te houden. Voorheen was er elke avond wel een of andere sportactiviteit. Het zwemmen van mijn vrouw en mij is gestopt. Het basketbal van onze kinderen ook. Dus we eten nu elke avond samen op een vast tijdstip. Ook ontbijten en lunchen doen we nu samen. 

Mijn racefiets vind ik een uitkomst in deze periode. Dankzij het mooie weer vind ik het heerlijk om aan het einde van de middag een tocht te maken. Mijn schoonmoeder woont in Friesland. Ik ben nu al drie weekenden achter elkaar naar haar toe gefietst. De eerste keer alleen, de tweede keer met mijn vrouw. De derde keer met mijn jongste zoon. Als we dan bij haar zijn, blijven we buiten en zitten we ruim uit elkaar. Zo houden we fysiek afstand, maar kunnen we toch samen zijn.

Ook de crematie van Bertus Postma heb ik op de racefiets bezocht. Ik was in Garnwerd toen om half vijf de klok luidde en de begrafenisstoet door het dorp trok. Binnen enkele minuten was het afgelopen. Ik ben vervolgens in het spoor van de stoet naar het crematorium in Eelderwolde gereden. Ze gingen maximaal 30 kilometer per uur en ik had wind mee. Dat was goed bij te houden. Uiteindelijk was ik zelfs eerder bij het crematorium en heb ik daar samen met de daar aanwezige collega’s Bertus nogmaals een laatste eer bewezen. Mijn eerste tip is om dagelijks bijvoorbeeld te wandelen of fietsen. Mijn tweede tip is om fysieke en sociale afstand van elkaar te onderscheiden. Vanwege de pandemie moeten we weliswaar fysiek afstand houden, maar sociaal kunnen we elkaar nog steeds opzoeken. Van de week zouden we met vrienden naar de Stadsschouwburg. Nu dat niet doorging hebben we ter vervanging anderhalf uur lang met elkaar met beeld gebeld. Zo voelde het toch alsof we bij elkaar waren.